Hesten Şermok

Di heyamekî de
şaristaniya me gihabû
gerstêrên asîmanan
ne kesî dikarîbû
me bibîne
ne jî kesî
dikarîbû me bipelîne
tu kurê bavan nedigihane
toza hespên me
me bê pêjinî di agir
û birûskê de tirsandibû
di wê kişwera samanî de
çi tiştê ku me dixwest
bi dest me ve hatiye
tanî bi stêrkan
ji me avis bûne
me ha ji bayê felekê nebû
wiha reng jiyana me bû.