Yorum Yap
Hayatımızın, başkaları tarafından okunmaya, bilinmeye, ibret alınmaya değer tarafı var mıdır, bilemeyiz ama kendimizce mühim gördüğümüz hadiseleri yazmaktan geri duramadık…
Anadolu’nun küçük bir köyünde, çok fakir bir ailenin son çocuğu olarak doğup büyümüş birinin hayatının ne kıymeti olabilir…
Yaşadığımız ömür bize gösterdi ki her insanın hayatından çıkarılacak dersler, alınacak ibretler muhakkak vardır.
Biz de bu gerçekten hareketle, hayat ve hatıratımızı yazmaya karar verdik. Umulur ki, kimse için olmasa bile, kendi çocuklarımız ve gelecek nesillerimiz için ibr
Tükendi
Gelince Haber VerHayatımızın, başkaları tarafından okunmaya, bilinmeye, ibret alınmaya değer tarafı var mıdır, bilemeyiz ama kendimizce mühim gördüğümüz hadiseleri yazmaktan geri duramadık…
Anadolu’nun küçük bir köyünde, çok fakir bir ailenin son çocuğu olarak doğup büyümüş birinin hayatının ne kıymeti olabilir…
Yaşadığımız ömür bize gösterdi ki her insanın hayatından çıkarılacak dersler, alınacak ibretler muhakkak vardır.
Biz de bu gerçekten hareketle, hayat ve hatıratımızı yazmaya karar verdik. Umulur ki, kimse için olmasa bile, kendi çocuklarımız ve gelecek nesillerimiz için ibret verici tarafları bulunur. Hiç olmazsa, şahsî tarihimizi çocuklarımız öğrenir ve kendileri daha güzel, insanlık için daha faydalı hayat yolunu tercih eder…
Bu satırları yazmaya, 7 Temmuz 2019/ 4 Zilkade 1440 tarihinde, Denizli Karahasanlı Mahallesi 2027. Sokak. N0:4 Hilal Sitesi A Blok Kat 2 D. 11’de yazmaya başladım.
Temmuz ayının sıcaklığı bütün heybetiyle hissedilirken, hafif bir rüzgâr bu sıcaklığı perdelemeye çalışıyordu.
Muhtemelen binanın çatısındaki yuvasında yavrusunu büyüten bir kumru, belli aralıklarla sessizliği bozuyor, ancak kesinlikle rahatsızlık vermiyordu.
