Bahur

Eski Anadolu uygarlıklarından bu zamana kadar süre gelmiş bir manevi inanıştır. Bahur yakmak, uzaktan tütsü benzetmesi yapılsa da saçtığı mistik koku ile farklı manevi inanışlara benzetilirdi. Kimilerince tanrılarına sesleniş şekli ve İslami olarak, yaydığı koku Cennet kokusu olduğuna inanış, kimilerince de nazardan korunma formülü olmuştu. Hatay yöresinde ise daha çok Arap Alevi kesimlerinin, özellikle cenazelerde ve dini günlerinde gerek hanelerinde, gerekse de iş yerlerinde tütsü şeklinde yakılarak bir sesleniş şeklinde nesillerce bir gelenek olarak devam ediyor oluşuna şahit oluyorduk.