Bana Müsaade

Aşkın Kanunu Yazdım Yeniden...

Aşk, insanoğlunun kendi kendine oynadığı en eski oyundur. İçine biraz beklenti, biraz hayal, bolca abartı ve gereksizce romantize edilmiş arzular konur. Sonra adına “kutsal duygu” denir. Sanatçılar onu şiirle över, yazarlar romanlarla yüceltir, filmler büyülü sahnelerle süsler.
Hep aynı hikâye: Aşk her şeydir, aşk olmadan hayat eksiktir.Oysa gerçekte aşk, çoğu zaman aklın devre dışı kaldığı, sağduyunun askıya alındığı, mantığın sessize alındığı bir yanılsamadır. Bir anlık heyecanın peşinden koşarken kendimizi tüketir, ruhumuzu hırpalar, kişiliğimizden ödün veririz. Sonunda ise geriye çoğunlukla yorgunluk, pişmanlık ve boşluk kalır. Ben bu oyundan çekildim. Artık aşktan medet ummak, onun peşinde ömrümü harcamak gibi bir niyetim yok. Bu kitap, aşkın büyüsünden uyanmak isteyenler için yazıldı. Çünkü bazen en büyük özgürlük, gereksiz duygusal yükleri geride bırakmaktır.

Bana müsaade.