Yorum Yap
Ressam, yazar Ömür Eke, ikinci kitabı, “Ben, Kendim, Şahsen” ile sanatçı cesaretini konuşturup önce kendine, sonra topluma ironiyle yaklaşıyor.
Yazarın pandemi ve ardından “normalleşme” sürecinde gözlemledikleri yanı sıra, sanata ve toplumsal rollere dair yazıları öylesine keyifli bir üslupla kaleme alınmış ki gülümsemeden okumak mümkün değil.
“Ben, Kendim, Şahsen”, “Bizzat tarafından kaleme alınan” keyifli ve cesur yazılarıyla zamanın içinde kaybolmanıza sebep olacak.
“BEN: Toplanalım
Tükendi
Gelince Haber VerRessam, yazar Ömür Eke, ikinci kitabı, “Ben, Kendim, Şahsen” ile sanatçı cesaretini konuşturup önce kendine, sonra topluma ironiyle yaklaşıyor.
Yazarın pandemi ve ardından “normalleşme” sürecinde gözlemledikleri yanı sıra, sanata ve toplumsal rollere dair yazıları öylesine keyifli bir üslupla kaleme alınmış ki gülümsemeden okumak mümkün değil.
“Ben, Kendim, Şahsen”, “Bizzat tarafından kaleme alınan” keyifli ve cesur yazılarıyla zamanın içinde kaybolmanıza sebep olacak.
“BEN: Toplanalım mı?
ŞAHSEN: Ne için? Temizliğim var!
KENDİM: İşimin yani, resmimin, tuvalimin başından ayrılamam.
ŞAHSEN: Ay ne toplanacağız ayol, kızın başını yine yakıvereceğiz… Boş boş kalsın kafası bi bakalım… Yoga, namaz, meditasyon, transandantal, nefes… Ne biliim… Zihni bi temizlensin…
BEN: Zihni fazla boş bırakmamak lazım... Hele dünya bu haldeyken…
ŞAHSEN: Hahahayt, zihni boş bırakırsan, ya davulcuya, ya zurnacıya... Ayy öyle miydi o! Anlayın işte. Zihin açıklığı… Acaba zihni kapatırsak, alttan geliş gidiş olmaz mı?
BEN: Bilinçte kalalım, anda kalalım… Ne dersin Kendim?
KENDİM: Oraya mavi renk oldu mu acaba?”
