Beni Yalnız Anladın

Güzel insan,
Kalemimde pencereler
Duvarlarım mürekkep
Nerdesin deme bana
Sözün bittiği yer
Traktörün peşinde römork
Dumanın tozunu yutan işçi
Kirpiksiz uyku poşeti
Evimin önünde yağmur durağı
Yürüyor minibüs
Bir kere dokunsan ,eririm sanırdım
Bakmayı unuttun bana
işte bu çok dokundu
Erimek ne kelime
Donakaldım..