Bir Yufka Yürekli Soytarı

Nietzsche’nin hayatta bir şey öğrendiğim tek filozof sözüyle nitelediği Dostoyevski’nin ilk öykülerinden biri olan Bir Yufka Yürekli, aynı çatı altında yaşayan candan iki dostun -Arkadi İvanoviç ve Vasya Şumkov- trajediyle biten bir hikayesidir. (...) Vasya, sessiz ve somurtkan, bir köşede duruyordu. Yüzü sapsarı, başı, amirleri önündeki bir asker gibi kalkık, elleri pantolonunun cebinde, hareketsiz, topukları bitişikti. Gözleri Yulyan Mastakoviç’in yüzünden ayrılmıyordu... İkinci öykü Soytarıda ise kendinden sert bir kayaya rastlayan düzenbaz bir soytarının hayatının mahvolması anlatılmaktadır. (...) Mutlu bir adam ne demektir bilir misiniz baylar? Göreceksiniz... Sevincimden kendimi gözü kapalı, felaketin kucağına attım. Göz göre göre