Çocuklar, Adalet, Haklar ve Eleştirel Sosyal Hizmet: Sevda Uluğtekin`e Armağan

Prof. Dr. Sevda ULUĞTEKİN, 10 Ocak 1945’te İstanbul’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Anadolu’nun çeşitli kentlerinde sürdürdü ve 1962 yılında Ankara Kız Lisesinden mezun oldu. Aynı yıl Sosyal Hizmetler Akademisine girdi ve 1966 yılında bu okuldan birincilikle mezun oldu.
Yüksek lisans ve doktora çalışmalarına CENTO bursiyeri olarak gittiği
York Üniversitesi (İngiltere) ve Ankara Üniversitesinde devam ederek 1977 yılında Ankara Üniversitesinden doktora derecesi almaya hak kazandı.
Mezun olduğu Sosyal Hizmetler Akademisinde 1966 yılında asistan olarak göreve başladı. Hacettepe Üniversitesinde Sosyal Hizmet Anabilim Dalında yardımcı doçent (1983), doçent (1986) ve profesör (1995) oldu.
1970’lerden itibaren çocuk suçluluğu, korunması gereken çocuklar, çocuk refahı, çocuk adalet sistemi, çocuk hakları ve politikaları konusunda eğitici, araştırmacı ve danışman olarak çalıştı. Sözü edilen alanlarda çok sayıda ulusal ve uluslararası sempozyum, kongre, konferans, proje ve mevzuat çalışmalarında aktif görev aldı: Bunlardan bazıları arasında “Çocuk Haklarına Dair Sözleşmenin onaylanmasından sonra SHÇEK’te Çocuk Hakları Konseyinin örgütlenme çalışmalarını yürütmek (1995), Adalet Bakanlığının daveti ile 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu Tasarısına hazırlık olmak üzere “Korunmaya Muhtaç Çocuklar” raporunu kaleme almak (2004), UNICEF’e çocuk adalet sistemi ve çocuk koruma sistemi hakkında bir ön rapor yazarak “Önce Çocuklar” projesinde ulusal koordinatör ve danışman olarak çalışmak (2006) sayılabilir.
Prof. Dr. Sevda Uluğtekin, çalışmalarından bir bölümünü kitap ve makale olarak yayımladı. “Devletimizin Gençlere Bakış Açısı” adlı makale 1985 yılında Balıkesir Barosunun uluslararası Gençlik Yılı nedeniyle açmış olduğu yarışmada ödül aldı.
En son 3. ENSACT Avrupa Konferansının açılış konuşmalarından birini yaptı (2013). “Kanunla İhtilaf Halindeki Çocuklar: Eleştirel Düşünme ve Türkiye’de Çocuk Adalet Sisteminin Bazı Özellikleri” başlıklı bu konuşma, genişletilerek makale olarak da yayımlandı (2014).