Devremülk ve Devretatil Sözleşmeleri

Devremülk, paylı mülkiyet çeşididir. 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu içinde düzenleme bulmasına karşın, çoğu devremülk sözleşmesi adı altında yapılan sözleşmeler, devre tatil özelliği taşıması nedeniyle, Devre Tatil ve Uzun Süreli Tatil Hizmeti Sözleşmeleri Yönetmeliğinde de uygulama alanı bulur. Bağımsız yapının mülkiyetinin birden çok kimseye ait olması ve aynı zamanda da kullanım hakkının 15 günden az olmayacak biçimde belli günler olarak düzenlenmesi halidir. Devremülk satış sözleşmesinde paylı maliklere tanınan devremülk hakkı, tapuda ilgili sayfanın beyanlar bölümüne kaydedilmektedir. Devremülk sözleşmesinin tapu kaydında yer almaması halinde sözleşme geçersiz olmaktadır. Buna bağlı şekilde sözleşme de geçersiz olmakta, sözleşmede belirlenen yükümlülükler de boşa çıkmaktadır. Tüm paylı malikler tarafından imzalanan devremülk sözleşmesinin, ilgili sayfaya işlenmekle birlikte tapu dairesine verilmesi gerekir.
"Bedava tatil kazandınız", "Bedava gezi kazandınız" gibi özendirici cümlelerle tüketicilerin belirli yerlere davet edilmesi sonucunda iradelerinin sakatlanması sonucu sözleşmeler imzalamalarıyla ortaya çıkan devremülk mağduriyeti, tüketicilerin sözleşmeyi imzalamaları ya da sözleşme bedelini peşin olarak ödemeleri veya senet vb. imzalamalarıyla ortaya çıkmaktadır. Bu sözleşmelerle satılan hisseli gayrimenkulün inşaatlarının bitmemesi sebebiyle devremülkler kullanılamamaktadır. Bunun yanı sıra sözleşme bedeline ek olarak senelik aidatlar da yapılan sözleşme uyarınca tüketiciden istenmekte ve tüketicilere imzalatılan bu sözleşmeler genellikle kanunda öngörülen şekil şartlarını taşımamakta, adi yazılı şekilde düzenlenmektedir.
Kanunun getirdiği yeniliklerle, bu tür sözleşmelerin uygulaması daha güvenli hale gelmiş, bu durumun turizm sektörünün ilerlemesine katkı sağlaması hedeflenmiştir. Bu çalışma kapsamında, devremülk ve dar anlamda devre tatil sözleşmeleri detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Çalışmanın hedefi; devremülk ve dar anlamda devre tatil sözleşmeleriyle ilgili önemli ve tamamlayıcı faktörleri, literatürdeki görüşler ve Yargıtay kararları ışığında incelemek ve özellikle 6502 sayılı Tüketiciyi Koruma Kanunu`nda yapılan değişiklikleri, eski 4077 sayılı Tüketiciyi Koruma Kanunu hükümlerine göre karşılaştırarak, detaylı biçimde açıklamaktır.