Ey Yavrucuğum!

Bu defa sana Hz. Lokmanın seslenişiyle seslenmek istiyorum.

Ey Yavrucuğum!

Bu defa sana Hz. Lokmanın samimiyetiyle içtenliğiyle seslenmek istiyorum; Ey Yavrucuğum!

Bu defa sana her biri altından daha değerli Lokman öğütleriyle seslenip kalbine ve zihnine dokunmak istiyorum; Ey Yavrucuğum!

Çağlar ötesinden akıp gelen ama hiç değerini yitirmeyen cümlelerle seslenmek istiyorum ki bu cümleler senin hikâyeni oluşturduğun bu yaşlarda; cümlelerine eşlik etsinler istiyorum…

Ey Yavrucuğum!

Şu dünya ölçeğinde şiddetin, gözyaşının, merhametsizliğin, kanın, savaşların arttığı biz zamanda; sana dünyanın kötü bir yer olmadığını asıl kötülüğün kaynağını *İyilikten beslenmeyen insanların* oluşturduğunu anlatmak istiyorum.

Merhameti, şefkati, iyiliği, dünyanın yaşanabilir bir yer olduğunu Hz. Lokman’ın şefkat kokan sözleriyle anlatmak istiyorum...