Ferican İki Mevsim

Ey en güzel hikâyem, eşsiz bestem.
Kalem sende, asilik sende, can sende
Hasretin hoş lakin gönlü od almış
Kaide sende sabır sende.
Aciz sevdiğin nur cemaline ırak, heyhat!
Pınar’lar Mirza’lar olmasa
Çalıkuşu’nu nasıl yazardı Reşat?

Ferican zor kaderlerin lütfudur,
Onu bulursan ya yaşarsın ya da yetirirsin.
Ne ömrü vardır ne de mekanı
Yaşanmış muhabbettir iki mevsimin fericanı.