Yorum Yap
Ez nizanim çawa û ji ku qala xwe û xemên xwe bikim. Em mirî, ne hewceyî nan û avê ne, em hewceyî bextewarî û şahiyên dûmayiyên xwe ne. Bi birçîbûna wan re em birçî ne, bi tîbûna wan re em tî ne. Bi rebeniya wan re, em reben in. Bi melûlî û jariya wan re em jar û melûl in. Bi dilê wan re dilê me lê dikeve, bi dildariya wan re em evîndar dibin.”
Di vê romanê de Newaf Mîrov miriyekî bi me zindiyan re dide axaftin…
Tükendi
Gelince Haber VerEz nizanim çawa û ji ku qala xwe û xemên xwe bikim. Em mirî, ne hewceyî nan û avê ne, em hewceyî bextewarî û şahiyên dûmayiyên xwe ne. Bi birçîbûna wan re em birçî ne, bi tîbûna wan re em tî ne. Bi rebeniya wan re, em reben in. Bi melûlî û jariya wan re em jar û melûl in. Bi dilê wan re dilê me lê dikeve, bi dildariya wan re em evîndar dibin.”
Di vê romanê de Newaf Mîrov miriyekî bi me zindiyan re dide axaftin…
