"İnsanın doğayla, insanla, kendisiyle çelişkisi, hüzünlere bürünmüş anılarla bugün arasında bilinçlendirici, şaşırtıcı mantık sıçramalarında felsefe ve şiirin yakın duruşu. İçsel sorgulamalar içinde özgün, yalın ve vurgulu bir şiir dili."Enginde görünen kara bulutlar Damarda yorgun dolaşan kanımNe git diyebiliyorum eskiyen düşlereNe de gidebiliyorum temelli denizeDalıp, dalıp mavi derinliklereKendisiyle konuşan bir mecnun gibiDenizle kıyı arasında kalan şaşkınHavada dönüp duran bir martı... Bir benVe... bir de İstanbul‘un pusuna karışan Yalnızlık hüzünleri
Yorum Yap
