Har Evinde Yar Kokusu

‘’İnsan kendini kimden tanır
Ben ki kekliğin kanayan yarasıyım
Tütünden katıra incirden üzüme
Çekirdeğinde dünyaya kafa tutan asi
Zaman ilmek ilmek işliyor bedene
Ömür deyip adına
Kayıt düşüyoruz yıllara
Ah yaramdaki tuz
Avucumdan akan kum taneleri
Ne dalgaları sayabildim
Ne yürüdüğüm kimliksiz adımı...’’