Hiroshima No Pika

Nazım Hikmet ve 7 yaşındaki kız çocuğu Nâzım, Toshi’nin 7 yaşındaki kız çocuğu Miy-chan-ı sadece resimlerde gördü. Ve o her zamanki duyarlığı ile şiirleştirdi.

Toshi Maruki ile aynı imgeyi kullandı, Amerikan bombası Küçük Oğlan Çocuğu’na karşı, ezilen, yanan, ölen insanlığın Küçük Kız Çocuğu’nu konuşturdu.

Bu asla büyümeyen, hep 7 yaşındaki kız çocuğu Miy-chan’dı.

Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.

Hiroşima`da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızımı
büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kaat gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.