İçimdeki Kırk Kadın

Kadın... Öznede kadın, surette kadın, vitrinde

kadın, mikrofonda kadın, ekranda kadın, mutfakta

kadın, yatakta kadın, gazetede kadın, mezarda ka-

dın...

Kadın... Hikâyelerin dövülen, sövülen, istismara

uğrayan, ağlayan öznesi... Gerçeklerin ta kendisi...

Kadın... Güzel olan, alımlı olan, incecik belli, ha-

marat, ideal kadın... İstenilen, makbul bulunan kadın

suretleri...

Kadın... Mitinglerde adından söz edilen, övgüler

düzülen, üzerinden siyaset üretilen, mikrofondan

fonetiğe yakışan kadın...

Kadın... Ekran karşısında kendisine izletilen,

hikâyesinden gündüz kuşakları çıkartılan, ahlara

vahlara konu edilen, kanal değiştirince unutulan

ekranda kadın...

Kadın... Evinde oturan, dışarı market alışverişi

dışında çıkmayan, çıkarılmayan, sabah kahvaltı ha-

zırlayan, eve gelen gün arkadaşlarına börekler açan,

akşama beyine sofralar kuran, kayınvalidesinden

aldığı tatları, kendi el lezzetiyle bütünleştiren, görevi

ve en büyük meziyeti yemek yapmak olan mutfakta

kadın...

Adam hazırsa hazır olmak zorunda olan, aksi hal-

de kadınlık yapamadığı iddia edilen yatakta kadın...

Toplumun yüklediği görevleri yerine getiremedi-

ği zaman gazetelerin üçüncü sayfalarına konu olan

kadın...

Hak etmişti... Vardır bu işin bir sebebi, o da az

değildi, dinleseymiş babasının sözünü, iftira atmıştır,

erkeklik gururuna yedirememiştir, rızası vardır diye

son yeri mezarda olan kadın...

Ya da

Tüm bunlara karşı dimdik duran, özgürleşen,

bireyim ben de diyebilen, aksi mümkün diyebilen...

Güçlü,

Bağımsız,

Mücadeleci,

Becerilerinin farkında,

Eşitliği savunan değil sadece yaşayan, yaşatan,

Hemcinsine sahip çıkan,

İnsan haklarını savunan,

Yaşayan,

Anlatan, aydınlatan,

Işık olan kadın...

Kadın, kırık hikâyelerin başkahramanı değil, çi-

çeklenen, umutlanan, gerçekleriyle güçlü ve dimdik

ayakta duran, cümleyi kendi kuran, hikâyesini kendi

yazan kadın!

Filiz Ceritoğlu Sengel

Efes Selçuk Belediye Başkanı