Yorum Yap
Fırlatıp atıldığım yoksunluğun dibinde, içimi kanatanı çok iyi biliyorum maalesef. Benden koparılan kitaplarımla birlikte uçup giden an’larımı yitirmenin acısını çekiyorum. Devasa anı albümümün, geçmiş kayıtlarımın, bir nevi hatıratımın yasıyla kavruluyorum ben…
Gerçek kitapseverler, ya da diyelim ki yaşamını okuduklarıyla kuranlar için kitaplar kullanıldıktan sonra ayrılabilecekleri birer nesne değildir. Onlar, okundukları an’ların anılarını, okunduklarında kafamızın içinde yarattıkları tartışmaları, okuyuşumuzun huzurunu ve huzursuzluğunu kaydetmiş cihazlardır. Onların gözleri bi
Tükendi
Gelince Haber VerFırlatıp atıldığım yoksunluğun dibinde, içimi kanatanı çok iyi biliyorum maalesef. Benden koparılan kitaplarımla birlikte uçup giden an’larımı yitirmenin acısını çekiyorum. Devasa anı albümümün, geçmiş kayıtlarımın, bir nevi hatıratımın yasıyla kavruluyorum ben…
Gerçek kitapseverler, ya da diyelim ki yaşamını okuduklarıyla kuranlar için kitaplar kullanıldıktan sonra ayrılabilecekleri birer nesne değildir. Onlar, okundukları an’ların anılarını, okunduklarında kafamızın içinde yarattıkları tartışmaları, okuyuşumuzun huzurunu ve huzursuzluğunu kaydetmiş cihazlardır. Onların gözleri bizim üzerimize, bizim gözlerimiz onların üzerine dikilidir. Belki de yaşamımızın istinat duvarları dememiz gerek onlara…
Romanlarını her zaman okuduklarından kuran, onlar üzerinden yaşamı sorgulayan Tülay Uluser’in İki Hafta Önce Bugün adlı romanı da bambaşka bir konu üzerinden ama aynı tavırla yol alıyor. Tülay Uluser bir kez daha Oğlak Yayınları’nda…
