İnsanlığımı Yitirirken

Toplumun dışına itilmiş bir ruhun, insanlıkla vedalaşma notları…
“Ben artık insan değilim.”
Toplumun beklentilerine yabancı, kendi iç karanlığına mahkûm bir adamın itirafları…
Osamu Dazai’nin en sarsıcı ve en kişisel eseri olan İnsanlığımı Yitirirken, Yozo’nun defterine bıraktığı kırık cümlelerle insan olmanın dayanılmaz yükünü sorguluyor.
Varoluşsal boşluk, yabancılaşma, utanç ve kaçış…
Dazai’nin kendinden izler taşıyan bu romanı, sadece bir bireyin çöküşünü değil, aynı zamanda modern insanın kimlik krizini de anlatır.
Yaşarken çoktan ölmüş bir adamın portresi. İçimizde sakladığımız en kırılgan, en çıplak hâlimize tutulan acımasız bir ayna.