Kahretsin Çok Güzelim

Kadın, kusurlarını tarifsiz bedenine hapsederek gizlendi.

Yüzündeki gülümseme yok etti gerçek duygularını.

Zamana aldırmadan dünya tatlarıyla beslendi. Ve ruhu aç kaldı kadının. Kalabalığın içinde yalnızlığa hasretti.

Dış yüzü binlerce rolü sergilerken iç yüzü hep hayal’etti.