Kanatlanmış Kadınlar

“Biz Türkiye’de toplanıp İngiliz kadınlarından söz ettiğimiz zaman, bu
dünyada isteyecekleri hiçbir şey kalmadığını düşünürdük. Ama yaşam
savaşının onlar için ne anlama geldiğini, ya da bu ebedi mutluluk
arayışının ne kadar korkunç bir şey olduğunu bilmiyorduk. İkisinden
hangisi daha güç bir savaşım? Biz Türkiye’de yalnızca bu ikinci
savaşımı biliyoruz ve tüm dünyada aynı yararsız çaba sürüp gidiyor.”
“Zeynep”/Hatice Zinnur hanım – 1906
Geç Osmanlı döneminin kadın yazarları Avrupa’daki, Batı’daki
kadınların durumunu nasıl görüyorlardı? İstanbul’a gezgin olarak
gelen Fransız kadın yazarlar, başta harem olmak üzere, Osmanlı
kadınlarının hayatını nasıl görüyorlardı? Bu gördüklerinden, genel
olarak, kadınlık durumuna ve kadınların özgürlük taleplerine dair, ne
gibi sonuçlar çıkartıyorlardı? “Ataerkil kıskaçlar,” bu kadınların
fikirlerini, eylemlerini ve onlar hakkında oluşturulan imgeleri nasıl
etkiliyordu?
Senem Timuroğlu, geç Osmanlı döneminde oluşmuş bu heyecanlı,
incelikli ilişki ve iletişim ağı içinde, Avrupa feminizmi ile “aydınlanmış
dindar” kadın hakları söylemi arasındaki etkileşimin bir portresini
çiziyor. Bu karşılaşma ve etkileşim içinde çıkılan “özgür kadın”ı
arama yolculuğunu takip ediyor. “Öncü” sıfatını hak eden kadınların
fikirleriyle, kişilikleriyle ve hikâyeleriyle tanıştırıyor bizi kitap: Fatma
Aliye, Selma Rıza, Hayriye Ben-Ayad, Şeref, Hatice Zinnur, Nuriye
hanımlar ve George Sand, Marc Hélys, Marcelle Tinayre, Grace Ellison
“madamlar”... Bu hayranlık uyandırıcı kadınlar arasındaki
arkadaşlığın yer yer romana benzer hikâyesi..