Kurşun

Kurşun, bir insanın ensesini parçaladıktan sonra yolunu huzla sürdürdü. Ay öyküsü yazmayı tasarlayan yazarın masasına düştü. 
Yazar şaşırdı. Nerden gelmişti kurşun. Masanın üstünde duruyordu Kanlıydı. 
-    Bir insanı öldürdüm, dedi kurşun, derinden gelen, kaygılı bir sesle.
-    Yazarın yüzü gerildi. Eliyle cigarasını aradı, bulamadı. Masayı taradı gözlriyle, igara paketinden çıkardığın cigarayı yaktı.
-    -Neden, dedi dişlerini sıkarak.
-    Bir yazardı öldürdüğüm, düşüncesinden ötürü öldürüldü. Dedi kurşur.’’