Meftun

Siyah duvarlarda çakılı beyaz ışıklar,
Kaybolur gölgeler, gayb olur karanlıklar,
Omzumda akşamsız baharların yükü var,
Altımda bir ahşap sandalye,
Kulaklarımda tahta kapı gıcırtısı,
İçimde pullanır birikmiş yalnızlıklar...
Şimdi kaç sevda toplar pulunu yalnızlığımın?
Kaç dağın ardında akar umuda boyanmış nehirler?
Kaç yağmurun altında ıslanır, kurutulmuş gözyaşlarım?
Bilmiyorum.
Kulağımda, tenime değmemiş hasret rüzgârlarının
uğultusu.
Dudağımda, bakışlarımdan derin bir tebessüm,
Gülümsüyorum...
Bir zamanlar ölmekten hallice yaşıyordum,
Bu zamanlar yaşamaktan hallice ölüyorum.