Mübtedi

Birtakım sesler var.
Etrafımda birtakım sesler var.
Ölüme dair.
Çığlıklar…
En kötüsü de sessiz çığlıklar.
Onlar susarlar,
Gözleri konuşur.
Sessiz bir şekilde,
Avazları çıktığı kadar bağırırlar.
Ve lisanını bilmediğim, birtakım serzenişler.
Sen!
Bu yazıyı okumakta olan yorgun göz.
İfşa edebilir misin,
Lâl-ü ebkem çocuğun sırrını?

Bu kitabı yazarken birçok şey yaşamadım. Ama yaşayanları gördüm, okudum ve bu kitaba şiir ile onları nakşettim. Bir hayalden ibaret olan bu kitabımın basılması bana bir kez daha umut edip hayal kurmam gerektiğini hatırlattı.
Umudunuzu yitirmeyin, hayal edin ve inanın.
Başaracaksınız!