Öfkem Kendime

Bizim ülkemiz güzeldir, insanları, içindeki büyük canlıları... Hepsi ayrı bir güzelliğe sahip, yürekli, apak ve cesur... Lakin güzel yaşama dikili bir direk gibi duran ve bu güzelliklere karşı öfke kusan bilinçsiz hareketler, sahte hayaller ve tatlı bir şekilde nifak sokulmalar, daha nice yosunlu paytaklıklar her şeyi kötüye sürükleyebilir, masum dünyamızı zavallılık ile çerçeveleyip cehenneme çevirebilir ve bizi kardeşliğimizden, dostluğumuzdan, birliğimizden edebilir.

Eğer biz kendimize, halkımıza güveniyor, saflığına iyi yürekliliğine inanıyorsak kötülükler anında yok olur ve anda süreklilik sağlanır. Aksi takdirde böyle devam edilirse; eşitsizlik ve adaletsizlik kara bir bulut gibi orada burada aralıksız dolaşırsa ve her şey bir bilinememezliğin içinde kanat çırpmaya devam ederse iyiliklerimiz ve güzelliklerimiz kaybolur, gökyüzü siyaha bürünür, yeryüzü çığlığa. Benden öyküsü...