Paldır Küldür Gidilmez

Akşam vakti ilk parlayan yıldız her zaman fark edilir. Bahar geldiğinde topraktan başını ilk kaldıran gelincik çiçeğini bilmeyen kalmamıştır. Karlar erimeden gökyüzünü gören kardelenleri kim hatırlamaz ki. Kışın yağan yağmuru diline dolayan oluyor mu? Oysaki yazın düşen o ilk damlalar nasıl da ferahlatıyor ruhumuzu.

İlmi öğrenen, seven, dinleyen, koruyan insanlar bahtiyar olurken bunların dışında kalanların pusulalarını doğrultmalarına imkân yoktur. Ancak imkânsızlıklar baş gösterdiğinde amaç uğruna her şeyi göze almak gerekmektedir. Şemsi Tebrizi’nin *İmtihan bu ya balığın gönlü çöle vurulur* sözünde de belirttiği gibi çöllere düşmeyi göze almadan hayallere ulaşmaktan söz edilemez. 

*Bu gidiş nereye* diye sorusuna cevap her zaman *Hayra* olmalı ki paldır küldür gitmeye değsin.