Roza`sız Zamanlar

Gerçek çıplaktır... Keskindir... Ve ıskalamaz!

Ben Roza! Yalnızlıktan ve kederden kaçmaya çalışırken karşılaştım gerçekle. İzini sürdüm kendimin, yalpalayarak. Hayatımın bir parçacığını dolduran, tüm ömrüme yön verecek bu yolculuğun kıyısında yakaladım kendimi.

Bulandırılmış zihnimin berraklaşması epey zamanımı aldı. Sahip olduğum düşünceler ile hakikatim arasında yılların derinleştirdiği uzunca bir yol vardı. Yaşamın tüm tasasını kenara iterek sonsuzluğa doğru yollara düşmek ama her adımda korkuların keskin kırbaçları altında ya da başın üzerinde Demokles’in Kılıcı misali bir ürküntüyle yaşamak; meşakkatli, sancısı bol bir yolculuktu.