Şiir Şiir Enbiya

Âdem,
Var olan
Âdem,
Hayat,
Âdem, mutluluk,
Âdem tövbe,
Âdem,
Eşref-i mahlukat demek. Âdem,
Havva demek,
Âdem,
Hâbil demek, Kâbil demek Âdem,
Vatan özlemi demek.
Hani cennette yaşıyorlardı ya Havva ile
beraber
*Yiyin, için, gezin, dolaşın. Ama şu ağaca
dokunmayın,*
Denmişti ya onlara,
Şeytan da onları
Kandırmıştı ya,
Şeytan onları nasıl kandırdı?
Onları isyana nasıl sürükledi?
Ölümsüz olma vaadiyle tabii ki!