Süleyman-name

İslâmiyetin kabulünden sonra sosyal ve kültürel yapı değişmiş ve bu etkileşimin tabiî bir neticesi olarak edebiyat da dinden etkilenmiştir. Dinî muhtevalı eserler; tefsîr, hadîs, fıkıh, kelâm, tasavvuf, tecvîd gibi ilimlerin kaynaklarından istifade ile oluşturulmaya başlanmış ve daha sonra bilhassa Osmanlı Devleti’nin teşekkülü ile bu alanda önemli eserler verilmiştir. Bahsi geçen bu ilimlerden ilm-i fıkha dair ilmihâl, şurûtu’s-salât/salât-nâme, menâsikü’l-hac, ferâ’iz-nâme ve manzum fetvâ türlerinde yazılmış olan çok sayıda eserin her birinin kendi muhtevasında bir gelenek oluşturduğu görülmektedir. İlmihâl türündeki mensur ya da manzum eserler; inanç, ahlak, muâmelât ve ibadet gibi konulara dair muhtasar bilgileri içermektedirler. Bu muhtevanın anlatıldığı eserlerden biri de bu çalışmanın konusu olan ve 18. asırda tertip edilen Süleymân-nâme’dir. Çalışmanın inceleme bölümünde eserin ilmihâl türüne ait olduğu düşünülmüş ve çalışma buna göre düzenlenmiştir. Çalışmanın adı, 18. Asırda Telif Edilmiş Manzum Bir İlmihâl Kitabı: Süleymân-nâme (Hanefî ve Şâfi‘î Fıkhı Bağlamında Namaz) şeklinde tesmiye edilmiştir. Aslında bir kitap için uzun olan adlandırmanın bu şekilde yapılmasının bazı nedenleri vardır. Kitap adında muhtevası ve hangi asırda yazıldığı hakkında bilgi verilmiştir.