Sverdlov

Yoldaş Andrey’i görmemiştim ama bu ismi duymuştum. Yeni MK görevlisi Yoldaş Andrey’in mükemmel bir örgütleyici, ajitatör ve propagandacı olduğunu, herkesle tanışmış olduğunu açıklığa kavuşturulmamış bazı soruları cevaplandırıldığını bildirmişlerdi…

İsset Nehri barajından Uzak olmayan bir yerde, refakatçim dikkatimi sıradan görünümlü, oldukça genç bir adamın, bir delikanlının üzerine yöneltti. Genç adamın dış görünüşü, ilk bakışta göze çarpmıyordu : Orta boylu, ince ve dik duruşluydu, sık, dalgalı siyah saçı, hafifçe arkaya itilmiş şapkasının altından diken gibi dışarıya çıkıyordu. Cılız bir gövdeyi, sade, siyah bir Rus mintanı sarmalıyordu. Çeket omuza atılmıştı, sakin görünümlü gövdeden delikanlı coşkunluk fışkırıyordu. Giymiş oldu her şey eski ama temiz ve tertipliydi. Genel izlenim iyiydi. Ama ne kadar da gençti!

Çokça konuşulan yoldaş Andrey bu muydu? Refakatçime soru dolu gözlerle baktım. Sessiz ve ancak fark edilebilir bir şekilde başını eğdi, kolumu bıraktı, adımlarını yavaşlattığı ve geri kaldı... Konuşmamız, sanki eskiden beri ve iyi tanışıyormuşuz gibi canlı ve doğal oldu. Andrenin sessiz oldukça büyüleyici ; derin ve yumuşak, bas bir sesti. Bu ses önce onun cılız gövdesine hiç uymuyor gözüküyordu. Ama birkaç dakika sonra izlenimin tutarsızlığı kayboldu, evet, bu insan başka türlü konuşamazdı!