Türk Kültüründe Şamanizm’in İzleri

Türk kültürünün en kadim katmanlarına doğru bir yolculuğa çıkın.
Göğün ve toprağın ruhuyla konuşan, Kam (Şaman) figürünün merkezde olduğu Şamanizm, insanla doğa arasındaki en eski sözleşmedir. Bu kadim inanç sistemi, Türk toplumsal kimliğinin, etik değerlerinin ve doğayla uyumunun temelini oluşturur.
Peki, Orta Asya’daki göçebe yaşamın ayrılmaz parçası olan bu inanç sistemi, İslamiyet`in kabulünden sonra nasıl dönüştü ve günümüze nasıl ulaştı?
N. Anıl Sencer, bu kapsamlı incelemede, Şamanizm`in üç temel zaman kesitindeki izini sürüyor:
• İslamiyet öncesi Orta Asya.
• İslamiyet’le sentez dönemi (10. ve 15. yüzyıllar).
• Günümüz Anadolu`sundaki halk inanışları (Alevi-Bektaşi ve Yörük toplulukları).
Gök Tanrı inancından, Nevruz ritüellerine, su ve ağaç kültüne kadar Şamanizm`in kültürel belleğimizdeki her izi, bilimsel veriler ve saha çalışmalarıyla harmanlanıyor.
Yaşama saygıyı temel alan bir zihniyetin modern kimlik inşasında nasıl bir rehber olabileceğini merak eden okurlar için bu eser, sadece bir tarih araştırması değil; aynı zamanda içsel bir keşif yolculuğunun da başlangıcıdır.