Tutsak

Bazen bir hüzün çöker insanın yüreğine

Ansızın kara bulutlar kaplar gökyüzünü

Güneş kaybolur

Feri Söner gündüzlerin

Damlalar dökülür gözlerimden

Bir yumruk tıkanır boğazımıza

Bülbüller susar dalında

Nağmeler yokluğa karışır

Bir Rüzgar titretir yüreğimizi de

Yapraklar birer birer yere dökülür

Ve Rüzgar Alıp Götürür Umuda dair ne varsa.