Uçurum Otu

Göl ile kuğu

Kuğu ne biliyor kurdun öldüğünü?

Dağda değil düzde, göl kenarında

Kuğuyla kim yaşamış o büyük serüveni

Yurdunun denizlerinde, toprağında, taşında

Kavaklar, yalın salkımsöğütler, vişne ağaçları

Titrerken rüzgârda, olağanüstü güzellikteki kuğu

Beyazlar giyinmiş yeryüzü gelini

Savaş görmemiş, sürgünü bilmez

Bu dağ gölünde, şu kavaklardan ötede

Ne yapar, kim biliyor?

Cehennemî sayrılıktan sonra geldiğim

Bu dağ oteli, bu beyaz kuğu

Bilmiyor geri dönmeyeceğimi.

Bilmiyorum, ölür müyüm kalır mıyım

Büyük şiirini yazmadan Göl ile Kuğu`nun

Saf dizelerini, bakarak sessizliğine eğreltiotunun

Bilmiyorum, dokunmak yeter mi dünyaya?

Bir başıma kaldığımda ferahlıyorum

Düşünüp kurdun öldüğünü