Ümit Çiçeği

Gerçeğin kırıldığı yerde büyüyen tek şey: umut.
“İnsan, ezildiğinde bile direnme yetisini yitirmeyen tek yaratıktır.”
— George Orwell
Sessizce büyüyen bir çiçek, beton duvarların arasında yeşeriyor. Adını kimse bilmiyor. Gölgesi bile sisteme tehdit. Çünkü o bir umut.
Toplumun, itaat ve korku üzerine kurulduğu bir dünyada, birey olmanın bedeli ağırdır. Ümit Çiçeği, susturulmuş kalabalıkların arasından çıkan tek bir sesin, tek bir adımın ve tek bir düş’ün hikâyesidir. Bu hikâye bir manifesto değildir — ama bir direnişin tohumu olabilir.
George Orwell’in distopyalarındaki soğukkanlı gerçekçiliği ve insani özlemleri taşıyan bu anlatı, devletin gözünün her şeyi gördüğü, sevmenin bile suç sayıldığı bir düzende filizlenen küçük bir iyiliğin peşine düşüyor. Ümit Çiçeği, her şeyin kontrol altında olduğu bir çağda bile insan kalabilmenin olanaklarını araştırıyor.
Adaletin unutturulduğu bir zamanda, bir insanın vicdanla baş başa kalmasının ne anlama geldiğini sorgulayan bu kitap, Orwell’in 1984 ve Hayvan Çiftliği`ndeki ruhu taşıyan çağdaş bir yankıdır.