... Ve Çanakkale Gördüler

Süngüler şimşek hızındaydı, olmadığı zamanlar dipçikler balta yerine geçiyordu; olmadığı zamanlar yumruklar gülleleşiyordu... olmadığı zaman da göğüs göğüse olmanın gücü vurup yıkıyordu, delip geçiyordu; alıyordu ayağının altına, çiğneyip yürüyordu... kaçırtıyordu. Böyle bir görünüşü değil, canlı bir Türkün kalmış olabileceğini dahi aklına getirmez iken ölümün kendi aralarında dirilip saldırdığını, gelip içlerine girdiğini, kol gezmeğe başladığını gören İngiliz askeri çözüldü... dağılmağa başladı...