Yaşam Hastası

Tutkuya dönüşen zaafların kutsallığını anlatır.

Kitaptan:

Gözlerini aç ve kapat,
yıllar geçip gitmiş peşin sıra.
Bir ömür...
Esprisini yitirmiş bir yüzle kalakalırsın zamanın içinde.
Dışında hallerde, ötesinde, hâlâ.
Ama bu hiç de uzun sürmez.
Gücü içinde duyumsuyorsun.
Kendi gücünden korkuyorsun.
Yaparım diyorsun ama yapmıyorsun, neden?
Tutkuya cüret et.
İnanmaya, kendi elinden tutmaya,
zamana ve zamanın ötesine dokunmaya,
olmaya ve olduğun şeyi saklamamaya...
Cüret et!
Umut, Teselli ve Bekleyiş
kelimelerinin idam edilişini gerektirir uçlarda olmak.
Bana sorarsan hayat ya uçlarda yaşanmıştır
ya da yaşanmamıştır.
Gör! Güvenli yolun kayboluşu bu.
Gecenin içine dalalım ve çıkaralım bizden saklanan hazineyi.
Ölümsüz düşleri ve şu bilindik eski kemikleri
yeniden canlandıralım;
Şehvet`i.