Yorum Yap
Aile bu¨yu¨klerimiz, bizi hep c¸ocuk go¨zu¨yle baktılar o¨yle degˆil mi? Biz c¸ocuklar aile bu¨yu¨klerimizden go¨rdu¨klerimizi yapmayı o¨zendik. I·s¸ittikle- rimizi so¨ylemeyi benimsedik. Bu¨yu¨klerimiz gibi davranmaya gayret ettik. Bazılarında bas¸ımız oks¸andı, bazıların da ise kızıldık, uyarıldık, tembih edildik bir daha tekrar yapmamamız ic¸in... Unuttukları bir s¸ey oldugˆunu du¨s¸u¨nu¨yorum. Bizi c¸ocuk diye o¨nemsemeyip, bize zarar veren so¨z ve davranıs¸larda bulunmaları... Bizim her s¸eyi kaydettigˆimizi unutmaları ya da o¨nemsememeleri... C¸u¨nku¨ biz onlardan go¨rdu¨klerimizi yaptık. I·s¸ittik- lerimizi so¨yledik. Kendimizden bir s¸ey ilave etmedik. Ne ilave edilip edilmeyecegˆini de tam bilmiyoruz.
Tükendi
Gelince Haber VerAile büyüklerimiz, bizi hep çocuk gözüyle baktılar öyle değil mi? Biz çocuklar aile büyüklerimizden gördüklerimizi yapmayı özendik. İşittikle- rimizi söylemeyi benimsedik. Büyüklerimiz gibi davranmaya gayret ettik. Bazılarında başımız okşandı, bazıların da ise kızıldık, uyarıldık, tembih edildik bir daha tekrar yapmamamız için... Unuttukları bir şey olduğunu düşünüyorum. Bizi çocuk diye önemsemeyip, bize zarar veren söz ve davranışlarda bulunmaları... Bizim her şeyi kaydettiğimizi unutmaları ya da önemsememeleri... Çünkü biz onlardan gördüklerimizi yaptık. İşittik- lerimizi söyledik. Kendimizden bir şey ilave etmedik. Ne ilave edilip edilmeyeceğini de tam bilmiyoruz.
